square theater company
στόχος, η διαρκής διερεύνηση της θεατρικής εμπειρίας
Η SQUARE ΑΜΚΕ ιδρύθηκε από τους ηθοποιούς Γιάννη Λασπιά, Δάφνη Μανούσου, Αργύρη Θανάσουλα και Ιωάννα Σταυροπούλου. Αυτό που ένωσε τους τέσσερις καλλιτέχνες ήταν η κοινή αισθητική γραμμή και αντίληψη για το θέατρο και τις τέχνες καθώς και η ανάγκη έκφρασης, έρευνας και έγερσης διαλόγου γύρω από πανανθρώπινες αξίες και σημαντικά ζητήματα της εποχής.
Η προώθηση του κοινωνικού και πολιτισμικού διαλόγου, η δημιουργία συνεργειών για την καταπολέμηση των διακρίσεων (φυλής, φύλου, θρησκευτικής πεποίθησης, σεξουαλικού προσανατολισμού κ.λπ.) και του αποκλεισμού ευπαθών κοινωνικών ομάδων, η υποστήριξη της καλλιτεχνικής δημιουργίας και των νέων Ελλήνων καλλιτεχνών, η προσέγγιση νέων εκφραστικών μέσων, δόμησης και αναπαράστασης της θεατρικής εμπειρίας και performance, είναι βασικοί στόχοι της SQUARE.
Με δεκαετή και πλέον παρουσία στον θεατρικό χώρο, συνεχίζουμε την εξερεύνηση του θεατρικού τοπίου και την προσπάθεια συνεργιών και ενώσεων διαφορετικών δημιουργών, τεχνικών μέσων, εκφραστικών τρόπων, μεθόδων και τεχνών. Πρόεδρος της Square ΑΜΚΕ είναι ο Γιάννης Λασπιάς.
Για τα έτη 2018, 2019 και 2020 η SQUARE έλαβε επιχορήγηση για τις θεατρικές της παραγωγές από το ΥΠΠΟΑ.
από την καπα εκδοτικη
εκδόσεις
του γιάννη λασπιά
«Το δικό της δωμάτιο»
Το εμβληματικό δοκίμιο της Virginia Woolf «A room of one’s own» δίνει την ευκαιρία στον Γιάννη Λασπιά να δημιουργήσει ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο, ύμνο στους γυναικείους αγώνες για ισοτιμία και ισονομία, ανά τους αιώνες. Η δραματουργική επεξεργασία του διάσημου δοκιμίου από τον ίδιο, αφενός διατηρεί την σπινθηροβόλα και ανήσυχη λογοτεχνική γραφή της σπουδαίας συγγραφέως και αφετέρου παντρεύει το τότε με το τώρα, δημιουργώντας ένα κείμενο με αφοπλιστική αμεσότητα, έντονο ρυθμό, και σύγχρονες αναφορές.
Τέσσερις ηθοποιοί, χρησιμοποιούν τις περσόνες 4 σπουδαίων γυναικείων μορφών, της Virginia Woolf, της Simonde Beauvoir, της Sylvia Plath και της Judith, της φανταστικής αδελφής του Σαίξπηρ για να εκφράσουν τα δικά τους θέλω και την δική τους θέση μέσα σε μια πατριαρχική κοινωνία. Το έργο είναι επηρεασμένο απ’ όλες εκείνες τις γνωστές ή άγνωστες γυναικείες φωνές που πάλεψαν και παλεύουν ακόμα για τα δικαιώματά τους.
του γιάννη λασπιά
«Camille Claudel Mudness»
Μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ. Η ιστορία δύο γυναικών που διεκδίκησαν το δικαίωμα να ζήσουν ελεύθερες, να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους, να σπουδάσουν και να εργαστούν, σε μια εποχή που ο ρόλος της γυναίκας περιοριζόταν στο ρόλο της συζύγου και της μάνας. Η Camille και η Constance δε συναντήθηκαν ποτέ, αλλά έζησαν και εργάστηκαν στην ίδια πόλη, την ίδια χρονική περίοδο, μοιράστηκαν παρόμοιες εμπειρίες, αντιμετώπισαν κοινές δυσκολίες και δόθηκαν με το ίδιο πάθος στον έρωτα. Η Camille και η Costance πλήρωσαν ακριβά το τίμημα της διαφορετικότητάς τους. Η πρώτη τιμωρήθηκε από την οικογένειά της με τον πρωτοφανή εγκλεισμό της για τριάντα περίπου χρόνια στο ψυχιατρικό άσυλο και η δεύτερη έζησε μια διπλή ζωή βυθισμένη στο φόβο, στα ψέματα και στην αγωνία.
Το έργο διαδραματίζεται στο Παρίσι το 1913 στο ψυχιατρικό άσυλο της Ville Evrard. Η πρώτη γυναίκα που καταφέρνει να γίνει ψυχίατρος στης Γαλλία, η μετανάστρια από τη Ρουμανία Constance Pascal αποφασίζει να αναλάβει την υπόθεση της μεγάλης γλύπτριας Camille Claudel, η οποία έχει μεταφερθεί εκεί παρά τη θέληση της από την οικογένειά της, κατηγορούμενη για σοβαρή ψυχική διαταραχή. Μέσα από τις συναντήσεις τους ξετυλίγονται οι αντισυμβατικές ζωές των δύο γυναικών και αναπτύσσεται ένας ισχυρός δεσμός που ξεπερνά τη σχέση γιατρού ασθενή.